DOWNTOWN

Βόλτα στην πόλη...


Η Ναύπακτος είναι μια όμορφη πόλη, κτισμένη αμφιθεατρικά σε πευκόφυτη πλαγιά. Το παλαιό κυκλικό Λιμάνι με τους δύο γραφικούς πύργους στην είσοδό του γοητεύει και τους πιο απαιτητικούς επισκέπτες. Το Βενετσιάνικο Κάστρο με τις αλλεπάλληλες σειρές τειχών στην κορυφή του λόφου, είναι από τα πιο όμορφα της Ελλάδας και πραγματικό στολίδι για την πόλη.

   
 
Στο δυτικό βραχίονα του λιμανιού υπάρχουν δύο αγάλματα ηρώων που μας θυμίζουν ναυτικά συμβάντα από τη μακρόχρονη ιστορία της μικρής αυτής πόλης. Το πρώτο είναι του διάσημου Ισπανού λογοτέχνη Μιχαήλ Θερβάντες (1547-1616), ο οποίος σε ηλικία 23 χρονών πήρε μέρος στη ναυμαχία της Ναυπάκτου το  1571 μ.Χ., όπου έχασε το ένα του χέρι.
 

Το δεύτερο, ψηλά στον προμαχώνα του λιμανιού, είναι του Γεωργίου Ανεμογιάννη (1796-1821) από τους Παξούς, ο οποίος τον Μάιο του 1821 σε ναυτική επιχείρηση κατά της τουρκοκρατούμενης Ναυπάκτου επιχείρησε ανεπιτυχώς την πυρπόληση τουρκικής κορβέτας που του στοίχισε μαρτυρικό θάνατο.

 

Ανηφορίζοντας στα πλακόστρωτα δρομάκια βόρεια της πλατείας του Λιμανιού θα βρεθείτε μπροστά από ένα κτιριακό συγκρότημα με επιβλητική μορφή, το οποίο προκαλεί την προσοχή και το ενδιαφέρον του καθένα που το βλέπει για πρώτη φορά. Είναι ο Πύργος Μπότσαρη, κτισμένο σε δύο φάσεις το 15ο και 16ο αιώνα χρησιμοποιήθηκε για τη στέγαση των εκάστοτε ηγεμόνων της πόλης αυτής. Αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ναυπάκτου, το 1829, το κτίριο αυτό ήρθε στην κατοχή του Σουλιώτη στρατηγού Νότη Μπότσαρη. Σήμερα ο πύργος φιλοξενεί έκθεση αντιγράφων από πίνακες, χάρτες και σχεδιάσματα που έχουν σχέση με τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571 μ.Χ.).


Περνώντας κάτω από την καμάρα που δημιουργείται στον πύργο Μπότσαρη φθάνετε στη Σιδερόπορτα, την μοναδική πύλη επικοινωνίας μεταξύ της συνοικίας του Λιμανιού και της συνοικίας του Τζαμιού. Πρόκειται για ένα από τα πλέον επιβλητικά σημεία των οχυρώσεων της Ναυπάκτου. Αριστερά υπάρχει μια τουρκική βρύση εντοιχισμένη στα τείχη.


Απέναντι από τη βρύση ορθώνεται ένα προστατευτικό τείχος στηριγμένο στα κυρίως τείχη, το οποίο προστατεύει σαν ασπίδα την πύλη και ταυτόχρονα την κρατά αθέατη από την πλευρά της θάλασσας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει τόσο η διακόσμηση της πύλης, όσο και ένα τμήμα της ξύλινης δίφυλλης θύρας το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα. Αν συνεχίσετε την περιήγησή σας θα βρεθείτε στη συνοικία του Τζαμιού με τα μικρά πέτρινα σπίτια όπου μετά την απελευθέρωση εγκαταστάθηκαν Σουλιώτες αγωνιστές οι οποίοι είχαν συμβάλει και στην απελευθέρωση της πόλης. Πάνω στον προμαχώνα του δεύτερου διαζώματος του κάστρου έχει ανεγερθεί το 1914 το Ρολόι της πόλης.


Λίγο πάνω από το Ρολόι, στην οδό Σουλίου, βρίσκεται το αρχοντικό της οικογένειας Τζαβέλα. Είναι μία από τις λίγες σωζόμενες παλιές οικίες εντός του Φρουρίου. Έχει δύο ορόφους με πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο. Στο πλάτωμα της συνοικίας του Τζαμιού, τη σημερινή πλατεία Γιάννη Βλαχογιάννη με το μεγάλο πλατάνι και την πέτρινη βρύση, σώζονται τα ερείπια τουρκικού τεμένους καθώς και συγκρότημα τούρκικων λουτρών σε σχετικά καλή κατάσταση.


Συνεχίζοντας τον ανηφορικό δρόμο μπορείτε να φθάσετε στα ψηλότερα διαζώματα του Κάστρου και να απολαύσετε την ωραία θέα της πόλης, του Κορινθιακού κόλπου και των βουνών της βόρειας Πελοποννήσου. Συνέχεια του λιμανιού είναι το Στενοπάζαρο, η παλιά αγορά της πόλης, δίπλα από το λιμάνι. Στο τέλος του Στενοπάζαρου βρίσκεται το αρχοντικό του λογοτέχνη Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβα με εντυπωσιακούς ανθόκηπους. Στην πλατεία Δήμου Φαρμάκη, στο κέντρο της πόλης, βρίσκεται ένα αξιόλογο ιδιωτικό μουσείο, το Μουσείο Κειμηλίων 1821 - Φαρμάκη με πολύτιμα εκθέματα του απελευθερωτικού αγώνα της οικογένειας Φαρμάκη.


Ανατολικά και δυτικά της πόλης υπάρχουν δύο παραλίες. Η όμορφη παραλία στη συνοικία της Ψανής ανατολικά και η παραλία της περιοχής του Γριμπόβου δυτικά, με τα μεγάλα πλατάνια, που την ημέρα μπορείτε να χαρείτε τη θάλασσα και το βράδυ να απολαύσετε το δροσερό περίπατο στον παραλιακό δρόμο. Στο μικρό λοφίσκο που δημιουργείται απέναντι από την πλατεία Κεφαλοβρύσου πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούν σε μικρό πλάτωμα, όπου υπάρχουν δυσανάγνωστες αρχαίες ελληνικές επιγραφές πάνω το βράχο. Στο σημείο αυτό πιστεύεται ότι βρισκόταν το ιερό του Ασκληπιού, ερειπωμένο ήδη από τα χρόνια της αρχαιότητας, όταν πέρασε ο Παυσανίας από τη Ναύπακτο.